Verslag en foto’s Hondsrug tour 20 juli 2025
Mooi Drenthe 2.0 – Hondsrug route
Het is zondagmorgen 20 juli als we in Eext onze Morgan uit de aanhanger halen en klaar maken voor de Hondsrug Tour. De voorspellingen zijn twijfelachtig: het KNMI heeft code geel afgegeven. Het is een beetje grauw en er dreigt wat regen, maar vooralsnog blijft het droog.
Aanrijden bij restaurant De Wiemel in Gasselte is vanaf tien uur, maar als we om vijf over tien komen aanrijden zijn we zeker niet de eersten! We worden hartelijk onthaald door Otto en Emma Egberts. We krijgen de meest actuele route en ons rallyschild met volgnummer, en een royaal stuk gebak bij de koffie. Otto, een man van weinig woorden, houdt een korte openingsspeech in stijl: ‘rechts aanhouden, dan komt het goed’. Kortom, vanaf de parkeerplaats rechtsaf en gewoon de route volgen.
De tour voert ons via Gieten en de charmant benoemde Spekstoep richting Zandvoort, Eexterzandvoort en Spijkerboor – verbazing alom dat er buiten Noord-Holland nóg een Spijkerboor bestaat. Je leert nog eens wat tijdens zulke ritten. Via Kiel-Windeweer steken we over de lieflijke bruggetjes naar Borger-Compagnie, waar enkele Morgans een afslag missen door een nauwelijks zichtbare straat, en wij opeens voorop rijden. Bij Annerveenschekanaal volgt weer een stuk langs het water (waar wij dan weer even verkeerd rijden), verder naar Eexterveenschekanaal en Bareveld, met mooie vergezichten langs het Grevelingkanaal op de grens tussen Groningen en Drenthe.
Op de Gasselterboerveen, even ten noorden van Gasselternijveen is het druk op het dijkje. De Blauwe Bessen Boerderij houdt haar tweede Boerderijfair van dit jaar, en het is een succes. De bezoekers daarvan staan allen geparkeerd langs de weg en hoewel onze Morgans niet de allerbreedste zijn, is het wel erg krap, zeker als er dan ook nog een veewagen ons tegemoet komt. Maar het lukt en we rijden allen ongehavend weer door. We vervolgen de weg langs Bronnegerveen en Drouwen. Rond half één breekt de lucht open en als we tegen één uur bij de Oringer Marke in Odoorn aankomen, schijnt de zon volop.
Na een lekkere lunch (zelf kiezen van het menu) gaan we met hernieuwde energie weer op pad. Waar we ’s ochtends nog als een lange sliert vertrokken, vertrekken we nu in kleine groepjes. Via fraaie dorpsnamen als Klijndijk, ’t Haantje, Sleen en Diphoorn voert de tocht ons langs schaduwrijke lanen en idyllische plaatsjes.
Bij Erm komen we langs de Verlengde Hoogeveensche Vaart te rijden, en als we bij Holsloot rijden is de weg voor ons opeens leeg, zonder voorgangers of tegenliggers, waardoor we nog meer kunnen genieten van het uitzicht daar in de bocht bij Holsloot.
Even buiten Benneveld zien we opeens twee Morgans stilstaan aan de verkeerde kant van de weg. Wat is daar dan loos? Wat blijkt, een tuinder heeft z’n sproeier aangezet, en deze spuit enthousiast over de weg heen. Aangezien er aardig wat water uit zo’n sproeier komt wachten we met z’n allen maar even tot de sproeier weer op het land gericht is. Beetje flauw dat we toch niet onder deze vriendelijk bedoelde welkomstboog door wilde rijden, niet?
We vervolgen de weg via Zweelo, Aalden, Wezuperbrug, Schoonoord, Eeserveen en Eesergroen richting Borger. Vanaf daar is het dan nog maar een klein stukje, en via Drouwen en Gieten rijden we weer terug naar De Wiemel in Gasselte.
Op het beschutte terras genieten we in de schaduw van een verfrissend drankje en worden we rijkelijk voorzien van bitterballen. Na een dankwoord van Wieger Leever aan de organisatoren van de Ladies Day een week eerder, en aan Otto en Emma voor deze rit, vertrekken de deelnemers die zich niet voor het eten hebben aangemeld. Het diner is gezellig. We eten binnen in de zaal mede vanwege het dreigende slechte weer, maar uiteindelijk blijft het droog. Rond half acht krijgen velen last krijgt van’kippendrift’, zoals dat in Noord-Holland zo mooi heet, om voor de bui ‘thuis’ te zijn. Hebben we het uiteindelijk nog nét droog kunnen houden? Een aantal late vertrekkers kreeg helaas nog een flinke hoosbui over zich heen, waarbij het zicht op de weg vrijwel verdwenen was en er her en der takken lagen. Gelukkig is, als het goed is, iedereen weer veilig thuisgekomen.
Dank aan Otto en Emma voor een ontspannen dag, met meer zon dan voorspeld – en een hoop mooie herinneringen.
Edith Spreeuw.