23 JAAR REGIOAMBASSADEURSCHAP                                                        Vierhouten, 14 maart 2021

Beste Morganeers,

Als u dit leest heeft Hans de Vrieze definitief een punt gezet achter zijn carrière als regioambassadeur van de regio Mid-Holland. Een ontwikkeling die echt wel even onze aandacht verdient vanuit onze regio.

Toen schrijver dezes Hans de Vrieze voor de eerste maal ontmoette was dat in een pannenkoekenboerderij aan de rand van het dorp Vierhouten. Hij, ik bedoel die schrijver dus,  reed toen in een donderblauwe TR 3a die in onderhoud was bij Henry Schouwink en het toeval wilde dat de regiobijeenkomsten van de TR club samenvielen met die van de Morgan Club. Hoewel ik geen onderzoek gedaan heb naar de oorzaak daarvan zou het me niet verbazen als ook dat zijn oorsprong heeft gevonden in het ooit óók  TR gereden te hebben door Hans zelf.

De bijeenkomst naast het haardvuur en de pannenkoeken was, zoals Bob Landman het pleegt te noemen, vooral “brommers kieken”. Met aanvankelijk een kop koffie en doorgaans al rap opgevolgd door de eerste biertjes, ging het vooral over boutjes, moertjes, veertjes en altijd over King Pins, waarvan het bestaan mij tot op dat moment volstrekt onbekend was.

Na in de loop der jaren het nodige te hebben geïnvesteerd in het betrouwbaarder maken van mijn Triumph, kwam net als bij Hans de Vrieze ook het moment waarop ik dacht “waaraan heb ik het verdiend dat hij het nu wéér niet doet” toen wij aan de vooravond van onze zomervakantie werden geconfronteerd met nu eens niet een kapotte versnellingsbak maar met een gebroken achteras…..

Hans vertelde dat hij dezelfde traumatische ervaringen achter de rug had en adviseerde mij de aanschaf van een Morgan te overwegen. En zo geschiedde.

Samen met Hans naar een Toyotadealer in de regio Düsseldorf waar een Morgan 4/4 te koop stond van 8 jaar oud met nog geen 18.000km op de teller. Aldus onze regioambassadeur in de rol van aankoopadviseur.  De dealer zelf bleek niet al te veel verstand te hebben van Morgans en keek dan ook enigszins onthutst toe hoe Hans in luttele seconden de bekleding achter de stoelen los haalde, de plank eruit viste om eens te kijken hoe het er “daaronder” bij stond. “Nou zo te zien al tijden niet goed doorgesmeerd” was de eerste opmerking. Al snel schoof Hans zichzelf onder de Morgan, waarmee nog maar eens wordt bevestigd dat de taille van Hans meer bodemspeling biedt dan de gemiddelde verkeersdrempel,  en vanuit die positie kwamen vergelijkbare kritische woorden door over de smering van het differentieel en de bewuste King Pins aangevuld met de nodige andere,  zeer verontrustende,  tekortkomingen zoals alleen een geharde belastingambtenaar die ten gehore kan brengen………..

De verkoper droop af naar zijn chef om eens te gaan vragen of er nog iets aan de vraagprijs kon worden gedaan in combinatie met de roep om een “echt noodzakelijke grote smeerbeurt” zoals Hans hem nog even fijntjes meegaf. Op het moment dat de gladde verkoper buiten gehoorsafstand is zegt Hans tegen me “als dit is wat je zoekt moet je hem gelijk kopen; een perfecte auto”!  En zo leerde ik hoe je een gebruikte Morgan moet aanschaffen.

Toen de koop was gesloten gaf Hans me nog even mee “dass er noch ein bisschen Germanisiert werden musste”; dat betekende volgens Hans dat er ronde spiegels op moesten, een “denneboompje” en natuurlijk ook “hood swivels” waarvan ik bij dat laatste toch echt dacht dat het om Engelse onderdelen moest gaan, zonder ook maar het geringste benul te hebben wat het eigenlijk waren. En ook dat geschiedde.

De regioborrels werden in de loop der jaren niet alleen anders van karakter, ook de locatie veranderde na verloop van tijd. De sfeer van de bijeenkomst begon aan zijn opmars tijdens de samenkomsten in de Novice. Er kwamen meer en meer navigators mee en daarmee bedoel ik dan de betere helft van de doorgaans mannelijke brommer aanschouwers. Met de komst van de dames groeide ook de gezelligheid en bleek de conversatie wat breder te worden hoewel er ook voor de dames geen ontkomen aan was om over de grondbeginselen van het vervangen van de King Pins te worden bijgepraat.

Ik herinner me nog dat ik samen met mijn véél betere helft op het strand lag in Zuid Frankrijk toen op donderdagmorgen de telefoon ging: Eén van de Morganeers belde me op over de beeldenstorm die de vorige avond had plaatsgevonden in de Novice. “We” waren eruit gegooid. Hans had een lezing georganiseerd, het onderwerp kan ik niet meer reproduceren maar ik gok op King Pins, en dat viel niet in goede aarde bij de uitbater. “De presentatie had een vernietigende werking op zijn omzet” en dus hadden “we” stante pede het etablissement moeten verlaten. Ik moest direct denken aan de kroketten van Wim Sonneveld…………

Inmiddels zitten we al enige jaren in De Vossenberg en zijn de dames niet meer weg te denken uit de gezellige traditionele woensdagavondsessies mét bitterbal. Plezierige avonden waarbij Hans doorgaans als volleerd biertapper de glazen vult, afschuimt en serveert.  Dat is Hans in de rol van Bartender!

Zo heeft Hans vele petten!  Samen met zijn vriend Marc van der Harst heeft Hans in de loop der jaren de nodige ritten georganiseerd naar het land van oorsprong van onze geliefde Morgans. Niet alleen omdat het een goed excuus was om gedurende al die voorbereidingen samen met Marc halverwege de avond een mooie fles whisky aan te spreken, maar ook omdat Hans er veel plezier aan beleefde om met zijn vaste schare aan fans de plas over te steken. Hans kon zelf ook enorm genieten van zijn rol als reisleider; maar dat betekende wel dat je niet op een kilometertje moest kijken tijdens de doorgaans pittige dag-etappes en zeker niet moest schromen het stalen ros af en toe even flink de sporen te geven. Het bezit van een plus 8 had dan zo z’n voordelen boven “zo eentje met een halve motor” zoals Hans doorgaans de 4 cilinders pleegt te omschrijven.

Al met al hebben die 23 jaren als regioambassadeur, Hans spreekt zelf liever van regiomanager, het nodige betekend voor de ontwikkeling van de diverse bijeenkomsten in onze regio. Niet alleen de borrelbijeenkomsten evolueerden naar meer sfeer en gezelligheid, ook de “rondjes om de kerk” stegen in de loop der jaren naar grotere hoogtes over de Schotse hooglanden.

Je zult maar zijn opvolger zijn. Evenaren is al een opgave op zich dus over groeien naar grotere hoogtes wil ik helemaal niet denken. Manager ben ik al een paar jaren geweest en wil ik niet meer zijn. Toen onlangs onze webmaster mij betitelde als rayonhoofd per 1 april leek me dat wel een geschikte omschrijving. Uw rayonhoofd heeft middels dit stukje proza een woord van dank willen brengen aan Hans de Vrieze namens alle leden uit de regio Mid-Holland; net als al die anderen heb  ook Ik al die jaren mogen genieten van Hans zijn inspirerende energie die hij jaar naar jaar in onze club heeft geïnvesteerd! Hans; Dank en Respect!!

We leven nog steeds in lastige tijden, onze bijeenkomsten liggen stil als gevolg van de Coronamaatregelen. Ik hoop dat mij volgende bericht zal luiden als

IT GIET OAN!

P.s. tijdens die eerstvolgende regiomeeting zullen wij Hans nog op gepaste wijze persoonlijk namens iedereen bedanken