Met dank aan Bob Landman!!
De quote van Bob: “En als je nou geen Morgan hebt, wat mis je dan toch veel.”
Dixieland band
Met dank aan de alle dagen aanwezige fotograaf.
Foto’s van de site MSCCH 50
https://www.rtvnunspeet.nl/nieuws/7752350-heb-jij-al-een-morgan-gespot
50 MSCCH 50
Napret
Als je een regioambassadeur hebt die ook in de jubileumcommissie zat dan zal het je niet verbazen of de reguliere bijeenkomst van regio Midden en Oost op 31 augustus heeft iets met het jubileum te maken. Noem het maar een verlenging van het superfeest dat wij anderhalve week geleden in Elspeet bij Mennorode mochten beleven.
Dus hadden Rob en Carla Veeger ons uitgenodigd om te beginnen in Elburg. Omdat Emst deze keer gesloten was vanwege eigen personeelsfeest was een heel goed alternatief voor de eindbestemming snel gevonden: Mennorode!
Rond 14 uur in het volgepakte Elburg met hoog grijsgehalte en stralend weer een plekje gevonden voor de Morgan en gelijk twee dames op ons af. Of ze een foto mochten maken. Tuurlijk! Daarna ons bij de overige Morganvrienden aangesloten. Even bijkletsen en natuurlijk over het feest uitgebreid gesproken. Ook vernomen dat de lustrumcommissie overladen is met cadeautjes en bakken vol berichtjes met louter superlatieven. Ik zag ze glunderen en nagenieten en terecht. Zelfs ons erelid Dick de Bruijn had in al die vijftig jaar nog nooit zo’n mooi en perfect feest meegemaakt.
Daarna het stuk Hanzestadroute gereden tot Elspeet. Met vijf Morgans en een Triumph gingen wij op pad. Dat was alweer 100 km genieten van 431 bochten, natuur verrassende uitzichten en ontmoetingen met wel hele grote landbouwmachines, want er moest nog wat stikstof op het land. Of iemand die de sloot even gaat uitbaggeren, dan wel een vrachtwagen die op de weg staat te lossen. Maar vergeet niet de vele schoolkinderen die al zwaaiend weer huiswaarts keerden op de fiets. Iedereen die deze route heeft gereden weet dat je dit wel 50 keer kunt rijden, het verveelt nooit!
Tegen zessen bij Mennorode aangekomen. Dat voelde heel vertrouwd, alsof wij niet weggeweest waren. Maar wat kaal! Geen ereboog, geen ballonnen, geen rijen Morgans, geen podium, geen muziek en geen banners. Alleen het vriendelijke personeel was er nog. Gelukkig maar, want dan werden wij weer op het terras lekker bediend. Lustrumcommissie leden Martin Barkel met Corinne waren inmiddels ook aangeschoven, dus het evalueren van het driedaagse feest kon beginnen. Ik was er snel klaar mee: de lustrumcommissie een contract aanbieden t/m 2027 en bij Marleen van Mennorode 172 kamers reserveren. Ik heb geen commentaar hierop gehoord. Dus: deal!!
Daarna was het even wat lekkers uitzoeken van de kaart en op naar het diner. Ik heb weer iedereen zien genieten, zelfs de bediening. Ondertussen waren nog meer leden en een nog niet lid aangekomen, waarna het nog heel lang gezellig bleef.
Verdomd; het was alweer feest!
Maar waarom nou die twee Morgans op die invalidenparkeerplaatsen stonden? Toch volgende keer eens vragen wat hun handicap is….
En…. als je nou geen Morgan hebt, wat mis je dan toch veel.©
Bob Landman
MSCCH
Voorpret 2.0
Iedereen weet nu wel dat onze Morganclub MSCCH 50 jaar bestaat èn dat de jubileumcommissieleden knetterdruk zijn met van alles om er een uniek feest van te maken. Daarnaast is er nog een hulptroep op afroep beschikbaar om zoals ook op 9 april eerder dit jaar de diverse routes na te rijden.
Voor ons als lid van die hulptroep was het alweer een feest om op 6 augustus nogmaals de uitgezette routes na te rijden, want dat bleek achteraf echt nodig gezien de vele gele borden over afsluitingen enz.
Van de jubileumcommissie waren in dit geval Rob en Carla Veeger aanwezig. En wat was iedereen blij om elkaar rond tienen weer te zien op een nu wel prachtige dag. Hotel Mennenrode had als verrassing bij de koffie een
petite four met daarbovenop op witte chocola het jubileumlogo aangeboden. Dat wist helemaal niemand en laat zien dan het hotel er helemaal klaar voor is.
De clubleden die nu de routes mochten (nee NIET moeten!) narijden zagen er allen geweldig blij uit. Dat kwam zeker omdat HET FEEST al over 14 dagen begint. Ze hadden er duidelijk zin in. Deze keer reden mee: Meino en Geesken Binnema, Wilfied, Gerda Derksen, Ton en Wil Kuiper, Ab en Anja Vis, Nico en Jenny Zonneveld, Johan en Caroline Morsch en wij , Golda en ik en dus weer de route vanaf de feestlocatie Hotel Mennorode te Elspeet. En iedereen reed belangeloos vele honderden kilometers om er het allerbeste van te maken samen met de jubileumcommissie. Werkelijk niemand hoorde je klagen.
We kregen, wellicht onbedoeld, te horen dat in het aparte gebouw met ruimte voor zeker 12 Morgan specials wel heel speciale Morgans vanuit de fabiek (!) en Louwman samen zouden komen te staan. Dat wordt watertanden daar en als je dat hebt gemist dan droom je daar over tien jaar nog van!
Na de begroeting en het bijzondere onthaal door het personeel van Mennorode met dat jubileum -gebakje, was er uiteraard koffie en daarna de briefing door Rob en Carla.
Er waren vijf zeer speciale routes uitgezet met ieder een apart thema. Elke route zeer de moeite waard. De routes met de aparte thema’s, zoals in de vorige “Voorpret” op de site te lezen valt, werden opnieuw nagereden en dat was niet overbodig. Misverstanden, onduidelijkheden, wegafsluitingen en mogelijke problemen met pontjes (ja misschien ook pondjes…) vanwege lage waterstanden enz. kwamen wij allemaal tegen:
Bijna alle routes werden door twee equipes nagereden. En wederom kon je zien en voelen hoeveel energie en tijd er door de jubileumcommissieleden met hun aanhang in dit evenement is gestoken. Daar deden wij allen weer graag aan mee.
We gaan rijden! Nu samen met Ab en Anja Vis. Wij met de “gewone” auto door een misverstand en Ab en Anja met de Morgan. Wij hadden weer een lange route; de route van 153 km die ons langs de Hooge Veluwe en over de IJssel naar o.a. Bronckhorst bracht.
Mooie wegen, dijkjes, dorpjes, smalle kronkelige weggetjes en paarse heidevelden. En lunchen in Bronckhorst was uiteraard geen straf en kostte meer tijd dan wij dachten. Dus deel twee een beetje met het gas erop.
Na deze fraaie rit was het tijd voor een drankje en het nakijken en aanpassen van de diverse routes want dat bleek weer nodig. Bovendien waren er glunderende gezichten te zien, want iedereen had weer een andere route gereden met de nodige ervaringen die natuurlijk gedeeld moesten worden.
Ter afsluiting bleef iedereen ook nu weer dineren uiteraard ook weer voor eigen rekening en het bleef nog heel lang gezellig. Alweer een reden extra om je in augustus hier te laten verwennen.
Wat een feest moet dat straks worden en daar heeft iedereen het volste vertrouwen in, omdat wij van heel dichtbij hebben gezien hoeveel passie in dit jubileum is gelegd door de jubileumcommissie.
Op naar HET feest!
En…. als je nou geen Morgan hebt, wat mis je dan toch veel.©
Bob Landman
